De bel gaat en ik schrik toch elke keer weer. Nu ik noodgedwongen wat langer thuis moet werken, zijn bel geluiden van de MS-teams meer ingedaald dan de schelle bel van de voordeur. Geen hond komt meer op bezoek. Ik kijk door het raam en zie dat een persoon verwachtingsvol maar ongeduldig naar de deur staart. Ik realiseer me dat ik open moet doen. Door de kier zie ik het al. Op de grond ligt een pakketje. Het oogcontact met de bezorger is voldoende voor het tekenen voor ontvangst. Instructies in deze corona tijd is blijkbaar dat conform RIVM richtlijnen jezelf de pakketjes van de grond moet rapen.
Ongeduldig open ik het pakket. En zie daar een schreeuwende brief, die als het eerste tevoorschijn komt, en geeft aan dat ik een prijs heb gewonnen. Door het insturen van het oplossingswoord “Corona”, aangevuld met een actuele slagzin, heb ik een heus kruiswoordraadsel puzzelwoordenboek gewonnen. Mijn dag kan niet meer stuk.
Soms laat ik me verleiden tot het maken van een kruiswoordraadsel. In de krant staan ze meestal achterin. Ben je eindelijk aan het einde van de berichtgeving, heb je vele woorden tot je genomen, willen ze je toch nog even langer bij de les houden. Het ondergaan van een schriftelijke overhoring. Invullen van zo een puzzeltje zou dan toch een makkie moeten zijn. En als ik gestart ben met één woord horizontaal probeer ik de volgende verticaal, na vier woorden haak ik meestal af. Eigenlijk heb ik een gruwel hekel aan kruiswoordraadsels. Is het de verveling die toeslaat, kan ik mijn tijd niet nuttiger besteden? De confrontatie met mezelf is daar, ik erken het niet maar moet wel constateren dat mijn woordenkennis altijd te beperkt is. Bovendien weegt de prijs die je kunt winnen met het oplossen meestal niet op tegen de inspanning die zeker ik moet leveren.
De kruiswoordpuzzel van vorige week , heb ik binnen de termijn van mijn eigen geduld kunnen invullen. Woorden als quarantaine, testen, immuniteit, lock-down, beschermingsmiddelen, huidhonger, intensivist, beademingsapparatuur, intensive care bedden, vaccin kwamen rollend uit mijn pen en paste in de vakjes met de nummers. Het gevraagde puzzelwoord was zeer verassend corona. De slogan “Er is leven na de corona crisis, leve de economische crisis!” kwam net zo nonchalant uit mijn pen. Ik heb het opgestuurd naar de krant, voor het eerst in mijn leven heb ik deelgenomen aan zo iets onnozels met als resultaat dat pakketje voor de deur.
Deze week is er weer een vers kruiswoordraadsel in de krant. Nu met de woorden ontslag, depressie, werkloosheid, faillissement, steunmaatregelen, ineenstorting, sluiting, krimp, malaise. Ik kan het niet. Het puzzelboek moet helpen. Ik word nu ziek. Ik haak even af.