De toeslagaffaire staat op het programma. Het is natuurlijk geweldig dat de overheid je een toeslag kan uitkeren om kinderopvang en zorgpremie te betalen. Weer eens wat anders dan dat je alleen maar belasting betaalt.
De verhoren toeslagaffaire zijn begonnen. Wat is het geval?
Het predicaat fraudeur is door de belastingdienst geplakt op burgers die het aanvraag formulier voor toeslagen onjuist hebben ingevuld. Het bestaansrecht van de belastingdienst is het aanpakken van fraudeurs. Het wettelijk systeem geeft dat aan, dus dat moet worden uitgevoerd. De ambtenaar heeft geen keuze. Normloosheid bestrijden is de missie. Je schaamt je als Nederlander toch rot dat arme Bulgaren rijk het land uitgaan met geld afkomstig uit toeslagen. Het wettelijk systeem regeert.
Wat is nog meer het geval?
Er blijken nog al wat burgers te zijn die te goede trouw het aanvraag formulier hebben ingevuld maar naar letter van de wet dit niet juist hebben gedaan. Dus zijn ze ook fraudeur en nu ook een prooi van de belastingdienst. Complete gezinnen blijken financieel en mentaal ontwricht. Gelukkig is er nog een werkend systeem van betrokken volksvertegenwoordigers. Hun postvak stroomt vol met berichten over financieel bloedende burgers waarbij de gewenste toeslagen tegenslagen zijn geworden. Een onderzoek door een commissie van parlementariërs moet duidelijkheid geven. Top ambtelijk Nederland, ook mensen van vlees en bloed, nemen plaats op de verhoor stoel. De microfoon staat aan om de waarheid te horen uit de mond van deskundige ambtenaren. Het verschuilen is begonnen, de wet als schaamlap en legitiem middel om landgenoten te ruineren.
Het onderzoek is nog gaande. De commissie rapporteert straks. Ik hoop dat daar naast allerhande jargon ook een pleidooi wordt gedaan voor sjoemel ruimte voor ambtenaren. Ambtelijke ruimte voor het realiseren van maatschappelijk verantwoorde toeslagen. Want overheidsinstanties die het systeem belangrijker vinden dan het effect, zijn uiteindelijk ondermijnend voor onze democratie.